Inlegzolen zijn een essentieel hulpmiddel voor mensen met voetklachten, houdingsproblemen of overbelasting. Traditioneel worden zolen op maat gemaakt via handmatige bewerkingen of CNC-freesmachines. Tegenwoordig biedt 3D-printtechnologie een oplossing die zowel podotherapeuten als patiënten voordelen oplevert.

Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen standaard zolen en 3D-geprinte zolen? En waarom kiezen steeds meer podotherapeuten voor deze moderne productiemethode?  

Hoe worden standaard inlegzolen gemaakt?

Traditionele zolen worden op verschillende manieren geproduceerd. De meest voorkomende methoden zijn:

  • Handmatige vervaardiging: Een podotherapeut past een bestaande zool handmatig aan door deze te schuren, te verlijmen en eventueel te verharden met een toplaag. Dit proces is arbeidsintensief en kan per paar veel tijd kosten.
  • CNC-frezen: Bij deze methode wordt een zool uit een blok materiaal gefreesd op basis van een digitale scan. Hoewel dit proces geautomatiseerd is, leidt het tot veel afval. Tot 95 procent van het gebruikte materiaal wordt namelijk weggegooid.
  • Prefab zolen: Sommige leveranciers bieden standaard zolen met lichte aanpassingen, maar deze bieden minder maatwerk en optimale ondersteuning dan volledig op maat gemaakte zolen.

Hoewel deze methoden hun waarde hebben bewezen, brengen ze ook uitdagingen met zich mee. Het handmatige proces kost veel tijd, CNC-frezen is niet duurzaam en externe productie zorgt voor vertraging en extra kosten.

Hoe werken 3D-geprinte inlegzolen?

Bij 3D-printen wordt een zool laag voor laag opgebouwd uit een speciaal materiaal, op basis van een digitale scan. Dit proces biedt diverse voordelen ten opzichte van traditionele methoden:

  • Volledig maatwerk zonder handmatige nabewerking: Omdat de zool direct volgens specificatie wordt geprint, zijn schuren, lijmen en bijstellen overbodig. Dit bespaart tijd en verhoogt de precisie.
  • Minder afval: In tegenstelling tot CNC-frezen, waarbij grote delen van het materiaal verloren gaan, wordt bij 3D-printen alleen het benodigde materiaal gebruikt. Dit maakt het proces duurzamer.
  • Mogelijkheid om verschillende hardheden te combineren: Met een 3D-printer kunnen verschillende zones binnen één zool variëren in hardheid. Dit betekent dat bepaalde delen van de zool steviger zijn, terwijl andere juist meer demping bieden. Bij traditionele zolen is dit vaak niet mogelijk zonder extra lagen toe te voegen.
  • Snellere productie en minder afhankelijkheid van leveranciers: Omdat 3D-printers in-house kunnen worden gebruikt, hoeven podotherapeuten niet meer te wachten op externe leveringen. Dit verhoogt de flexibiliteit en verkort de doorlooptijd van diagnose tot aflevering van de zool.
  • Schonere en gezondere werkomgeving: Bij 3D-printen komen geen schuurstof of lijmdampen vrij, wat zorgt voor een veiligere werkomgeving zonder noodzaak voor extra afzuiginstallaties.

Waarom overstappen op 3D-geprinte zolen?

Podotherapeuten die overstappen op 3D-printtechnologie besparen niet alleen tijd, maar verbeteren ook de efficiëntie van hun praktijk. Veel podotherapeuten lopen namelijk tegen de volgende problemen aan:

  • Tijdverlies door handmatige nabewerking
  • Vertragingen door uitbesteding aan CNC-frezen
  • Hoge kosten voor afvalverwerking en externe productie
  • Ongezonde werkomstandigheden door stof en lijmgeuren

Met een 3D-printer, zoals de Modula, worden deze problemen opgelost. De printer stelt podotherapeuten in staat om direct in de praktijk maatwerk steunzolen te produceren, met minimale nabewerking en zonder afhankelijk te zijn van externe partijen. Dit resulteert in een tijdsbesparing van gemiddeld twintig procent, wat neerkomt op een volledige werkdag per week.

Benieuwd wat PodoPrinter voor jouw praktijk kan betekenen?

Wilt u ook profiteren van de voordelen van 3D-geprinte zolen? Neem dan contact op voor een vrijblijvende demonstratie van onze Modula.